Bronisława Zaborowska
Urodziła się w Warszawie 26 kwietnia 1917r. Była uczennicą gimnazjum im. Królowej Jadwigi, a mając 13 lat, jak wiele dziewczynek w tamtych czasach, wstąpiła do 14 WŻDH (Warszawskiej Żeńskiej Drużyny Harcerek), gdzie była później zastępową zastępu "Pędziwiatry", a następnie przyboczną.
Trzy lata przed rozpoczęciem wojny rozpoczęła naukę na Politechnice Warszawskiej na wydziale architektury. Niestety, naukę tę przerwała wojna (wrzesień '39r). Już w grudniu została łączniczką i przyjęła pseudonim Ania.
Podczas jednej z akcji, gdy miała dostarczyć paczkę, złapało ją gestapo. Wobec tego niebezpieczeństwa musiała przenieść się do Łodzi.
Pod koniec sierpnia 1942r. została aresztowana w pociągu dla Niemców. Zabrano ją do więzienia, gdzie spędziła półtora roku, poddawana okrutnym badaniom. Podjęła próbę samobójczą, zażywając truciznę. Nie umarła jednak, lecz straciła przytomność. Odesłano ją do Oświęcimia, gdzie po licznych chorobach, mając zaledwie 27 lat, umarła 26 maja 1944r.
Bronisława Zaborowska jednak przede wszystkim była wspaniałym człowiekiem. Odznaczała się niezwykłą otwartością, dobrocią, tolerancją i wyrozumiałością dla ludzi. Godną podziwu była jej silnie ugruntowana wiara, spokojne, pełne radości i optymizmu podejście do życia. Bez wahania podejmowała najtrudniejszą służbę, nie uskarżając się na niedogodności jakie musiała znosić. Działała zawsze bezinteresownie. Są to cechy, które podziwiamy w "Ani". Cechy dziś tak rzadkie, a jakże godne naśladowania.
Podczas jednej z akcji, gdy miała dostarczyć paczkę, złapało ją gestapo. Wobec tego niebezpieczeństwa musiała przenieść się do Łodzi.
Pod koniec sierpnia 1942r. została aresztowana w pociągu dla Niemców. Zabrano ją do więzienia, gdzie spędziła półtora roku, poddawana okrutnym badaniom. Podjęła próbę samobójczą, zażywając truciznę. Nie umarła jednak, lecz straciła przytomność. Odesłano ją do Oświęcimia, gdzie po licznych chorobach, mając zaledwie 27 lat, umarła 26 maja 1944r.
Bronisława Zaborowska jednak przede wszystkim była wspaniałym człowiekiem. Odznaczała się niezwykłą otwartością, dobrocią, tolerancją i wyrozumiałością dla ludzi. Godną podziwu była jej silnie ugruntowana wiara, spokojne, pełne radości i optymizmu podejście do życia. Bez wahania podejmowała najtrudniejszą służbę, nie uskarżając się na niedogodności jakie musiała znosić. Działała zawsze bezinteresownie. Są to cechy, które podziwiamy w "Ani". Cechy dziś tak rzadkie, a jakże godne naśladowania.
slay
OdpowiedzUsuń